Aşk ve Zehirlenme

    Birisine karşı bir şeyler hissettiğimde uçuşan kelebekler falan görmedim ben. Zaten üç kere besin zehirlenmesi geçirmiş birisinin midesinde kelebekler hissetmesi de çok berbat bir his olurdu. Evet, o ağız kulaklarda, salak salak sırıtma ile yürüyordum bende. Sevda denilen şey adamı bozuyormuş cidden, misal önce kişiliğim bozuldu sonrasında da midem.

    Eylül başlarıydı,tam net hatırlamıyorum. O zamanlar sevdanın yanına günü birlik gidip geliyorum. Antalya - Konya arası mekik dokur gibi. İşte o günlerden birinin sabahında besin zehirlenmesi geçirdim ben. Üçünü ve son zehirlenmemdi. Bir yerden sonra insanın her şeye alışabildiğini fark ettim o gün. Çünkü, hangi belirtileri gösterip nasıl devam edeceğini biliyordum.

    Önce mide bulantısı ile başladı. Çok geçmeden soğuk terleme ile devam etti. 5 dakika içinde bütün vücudum uyuştu. Gözlerim karardı ve bayıldım. Tek yapmam gereken parmağı kullanarak midemdekiler dışarı çıkarmaktı. Ama o anki halsizlikle bunu yapmak bile çok zor. Biraz kendimle didindikten sonra kusmayı başardı. Bütün dengem birden düzelmiş eski halime dönmüştüm.

    Kelebeklere gelince. Doğru o kelebekleri hiç hissetmedim ve belki hissetmediğim için zehirlendiğimi anlayamadım. Önce sen gittin, daha sonrasında bende sigaralar ile beraber soğuk geceler, gece uykusuzluğu yüzünden uyuşukluk ve halsizlik başladı. Bazen gözüm karardığında seni arayabileceğim ihtimalleri bile yok eymiştim. Ama bir türlü kendimi kusturabilecek gücü bulamadım kendimde.

    Senin hangi belirtiler ile başlayıp nasıl sona erdiğini bir türlü çözememiştim, o yüzden içimden çıkarma riskini göze alamıyordum…